چسب گوشت، فاجعه ای بزرگ در صنعت گوشت!

مجله اینترنتی دلخوشی: در صنعت گوشت، آنزیم “چسب گوشت“، برای چسباندن و اتصال تکه های به دردنخور و خرد شده گوشت ها به یکدیگر، برای تولید قطعات بزرگتر و باارزش تر گوشت مورد استفاده قرار می گیرد. از چسب گوشت تنها برای تولید قطعات استیک تقلبی و جعلی استفاده نمی کنند، بلکه موسسه گوشت آمریکا تخمین زده است  که هر ساله چسب گوشت برای هشت میلیون پوند گوشت درایالات متحده استفاده می شود.

از این آنزیم می توان برای تولید قطعات بزرگتر ازانواع گوشت، ماهی یا محصولات گوشتی مثل سوسیس یا کالباس با چسباندن قطعات کوچتر به یکدیگر، استفاده کرد. هنگامی که محققین ۲۰ نمونه گوشت جمع آوری شده از سوپرمارکت ها را آزمایش کردند، متوجه شدند که تنها در دو نمونه گوشت، از آنزیم چسب گوشت استفاده شده است –  یک نمونه از گوشت ماهی سالمون و یک نمونه از گوشت بوقلمون.

چسب گوشت از کجا آمده است؟

برای دهه های طولانی، تنها منبع تجاری آنزیم چسب گوشت از کبد خوکچه هندی تامین می شد. در حال حاضر این آنزیم از منابع ارزان تری تهیه می شود.

یکی از دلایلی که در صنعت از آنزیم چسب گوشت استفاده می شود این است که، گوشت های  بازسازی شده می توانند از لاشه های گوشتی بلااستفاده تشکیل شوند. به عنوان مثال، شما می توانید ۵ در صد تاندون ها را به گوشت خالص گاو اضافه کنید بدون اینکه کسی متوجه این تفاوت شود.

این مساله باعث نگرانی از ایمنی مواد غذایی می شود. ریسکی که وجود دارد این است که ممکن است برای تولید گوشت های بازسازی شده، از مواد باقی مانده دورریختنی میکروبی استفاده شود.

با بررسی گوشت بازسازی شده زیر میکروسکوپ ممکن است باکتری E. coli O157:H7 (ای کولی) در خطوط ایجاد شده در قسمت هایی که به کمک انزیم، قطعات گوشت به یکدیگر وصل شده اند، مشاهده شود که نشان دهنده این حقیقت است که فرایند بازسازی گوشت می تواند باعث آلوده شدن قسمت های داخلی گوشت شود.

علاوه بر این، افرادی که با مصرف گلوتن به مشکل برمی خورند، ممکن است بیماری آنها با مصرف گوشت های تولید شده توسط آنزیم چسب گوشت، توسعه پیدا کند، چرا که این آنزیم به عنوان یک آنتی ژن خودکار در بدن عمل می کند و باعث واکنش های خودایمنی در بدن شخص می شود.

ترجمه اختصاصی مجله اینترنتی دلخوشی