چهل حدیث زیبا در باب روز قیامت
مجله اینترنتی دلخوشی: روز قیامت و ویژگی های آن چگونه است؟ در این مطلب مجموعه ای از چهل حدیث زیبا درباره روز قیامت جمع آوری کرده ایم.
مجموعه احادیث روز قیامت:
۱) پيامبر صلى الله عليه و آله:
يُؤتى بِاَحَدٍ يَومَ القيامَةِ يوقَفُ بَينَ يَدَىِ اللّهِ وَ يُدفَعُ إِلَيهِ كِتابُهُ فَلايَرى حَسَناتِهِ فَيَقولُ: اِلهى لَيسَ هذا كِتابى فَاِنّى لا اَرى فيها طاعَتى! فَيُقالُ لَهُ: اِنَّ رَبَّكَ لا يَضِلُّ وَ لايَنسى ذَهَبَ عَمَلُكَ بِاغتيابِ النّاسِ ثُمَّ يُؤتى بِآخَرَ وَ يُدفَعُ اِلَيهِ كِتابُهُ فَيَرى فيهِ طاعاتٍ كَثيرَةً فَيَقولُ: اِلهى ما هذا كِتابى فَاِنّى ما عَمِلتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَيُقالُ: لاَنَّ فُلانا اغتابَكَ فَدُفِعَت حَسَناتُهُ اِلَيكَ.
روز قيامت فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خداوند نگه مى دارند و كارنامهاش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مىكند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطا مىكند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياوردهام! گفته مى شود: فلانى از تو غيبت كرد، حسنات او به تو داده شد.
۲) امام علی (ع):
لَيسَ بِمُؤمِنٍ مَن لَم يَهتَمَّ بِاِصلاحِ مَعادِه!ِ
كسي كه در بند اصلاح معاد و آخرت خود نباشد، مؤمن نيست!
۳) پيامبر صلى الله عليه و آله:
وَ مَن شَهِدَ شَهادَةَ حَقٍّ لِيُحيِىَ بِها حَقَّ امرِىءٍ مُسلِمٍ اَتى يَومَ القيامَةِ وَ لِوَجهِهِ نورٌ مَدَّ البَصَرِ تَعرِفُهُ الخَلايِقُ بِاسمِهِ وَ نَسَبِهِ.
كسى كه براى زنده كردن حق يك مسلمان، شهادت حقّ بدهد، روز قيامت در حالى آورده مى شود كه پرتو نور چهره اش، تا چشم كار مى كند ديده مى شود و خلايق او را به نام و نسب مى شناسند.
۴) امام علی (ع):
اِنَّ اليَومَ عَمَلٌ و لاحِسابٌ وَغَداً حِسابٌ وَ لاعَمَلٌ.
امروز تنها عمل است بدون حسابرسي و فردا تنها حسابرسي است بدون عمل.
۵) امام علی (ع):
اِنَّما الدُّنيا مُنتَهي بَصَرِالأَعمي لايُبْصِرُ مِمّا وَراءَهَا شَيئاً، والبَصيرُ يُنفِذُها بَصَرُهُ وَ يَعلَمُ أَنَّ الدّارَ وَراءَها.
آدم کوردل عوالم ماوراء دنيا را نمي‌بيند و زندگي دنيوي تنها نهايت ديدن او است اما آدم بينا و بصير آينده را با بصيرت خود مي‌نگرد و مي‌داند که سراي حقيقي و جاودان وراي اين جهان است.
۶) امام باقر (ع):
إِنَّمَا يُدَاقُّ اللَّهُ الْعِبَادَ فِي الْحِسَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَلَى قَدْرِ مَا آتَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فِي الدُّنْيَا.
خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند.
۷) پيامبر صلى الله عليه و آله:
شَرُّ النّاسِ مَن باعَ آخِرَتَهُ بِدُنياهُ وَ شرٌّ مِن ذلِكَ مَن باعَ آخِرَتَهُ بِدُنيا غَيرهِ!
بدترين مردم آن كسي است که آخرت خود را به دنياي خود بفروشد و بدتر از او آن کسي است که آخرت خود را به دنياي ديگري بفروشد!
۸) امام رضا (ع):
مَـن فـرّج عن مـومـن فـرّج الله عَن قَلبه یـَوم القیامة.
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
۹) امام جعفر صادق (ع):
اِنَّ في‌القِيامَةِ خَمسينَ مَوقِفاً كُلّ مَوقِفٍ مِثلَ اَلفِ سَنَةٍ مَمّا تَعُدوُّنَ!
روز قيامت پنجاه منزلگاه و ايستگاه حسابرسي دارد كه هر منزلگاهي هزار سال به حساب سال‌هاي دنيا طول خواهد كشيد!
۱۰) امام حسین (ع):
لا یأمَن یومَ القیامَةِ إلاّ مَن خافَ الله فِی الدُّنیا.
کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.
۱۱) امام علی (ع):
لايَشغَلَنَّكَ عَنِ العَمَلِ لِلآخِرَةِ شُغلٌ فَاِنَّ المُدَّةَ قَصيرَةٌ!
(برحذر باش)! هيچ‌چيز تو را از عمل آخرتت باز ندارد که فرصت کم است و مدّت کوتاه!
۱۲) پيامبر صلى الله عليه و آله:
فانّ احدكم اذا مات فقد قامت قيامته يرى ما له من خير و شر.
هرگاه يكى از شما بميرد، قيامتش برپا مى شود و خوبى ها و بدى هاى خود را مى بيند.
۱۳) امام علی (ع):
كُن فيِ الدُّنيا بِبَدنِكَ وَ فيِ الآخِرَةِ بِقَلبِكَ وَ عَمَلِكَ.
در دنيا (با مردم) با بدنت زندگي کن ولي (تمام) دل و فکر و عملت متوجه آخرتت باشد.
۱۴) پيامبر صلى الله عليه و آله:
اَوَّلُ ما يوضَعُ فى ميزانِ العَبدِ يَومَ القيامَةِ حُسنُ خُلقِهِ.
نخستين چيزى كه روز قيامت در ترازوى اعمال بنده گذاشته مى شود، اخلاق خوب اوست.
۱۵) امام زین العابدین (ع):
اَشَدُّ ساعاتِ ابنِ آدَمَ ثَلاثٌ: السّاعَةُ الّتي يُعايِنُ فيها مَلَكَ المَوتِ وَ السّاعَةَ الّتي يَقومُ فيها مِن قَبرِهِ وَالسّاعَةُ الّتي يَقِفُ فيها بَينَ يَدَيِ اللهِ تَباركَ وَ تَعالي.
سخت‌ترين ساعات بني‌آدم در سه جا است: ساعتي که مَلَک‌الموت (حضرت عزرائيل(ع)) را مي‌بيند و هنگامي که از قبر بيرون مي‌آيد و زماني در برابر خداي تبارک و تعالي (جهت محاکمه و دادرسي) قرار مي‌گيرد.
۱۶) امام صادق (ع):
اِنَّ مِن اَعظَمِ النّاسِ حَسرَهً یَومَ القِیامَهِ، مَن وَصفَ عَدلاً ثُمَّ خالَفَهُ اِلَى غَیرِه.
پشیمان ترین شخص در روز قیامت، کسى است که براى مردم از عدالت سخن بگوید، اما خودش به دیگران عدالت روا ندارد.
۱۷) پيامبر صلى الله عليه و آله:
وَالّذي بَعَثَني بالحقِّ لتَموُتُنَّ كَما تنامُونَ ولَتُبْعَثُنَ كَما تَستَيقِظونَ وَ ما بَعدَ المَوتِ اِلاّ جَنَّةٌ أَونارٌ.
قَسم به آن کس که مرا به حق فرستاده همان گونه که مي‌خوابيد همان گونه مي‌ميريد و همان‌طور که بيدار مي‌شويد روز قيامت برانگيخته خواهيد شد و بعد از مردن، منزلگاهي جز بهشت يا جهنم نخواهد بود.
۱۸) امام محمد باقر (ع):
الجَبّارونَ اَبعَدُ النّاس منَ اللهِ عزُّ و جلَّ یومَ القیامَةِ.
دورترین مردم از خداوند عزّوجل در روز قیامت سرکشانِ متکبّر هستند.
۱۹) پيامبر صلى الله عليه و آله:
يا عَلي! اَنَا اَوَّلُ مَن يَنفُضُ التُّرابَ عَن رَأسِهِ وَ اَنتَ مَعي ثُمَّ سائِرُ الخَلِق.
يا علي! من نخستين کسي هستم که (فرداي قيامت) خاک (قبر) را از سرش پاک مي‌کند و تو در کنار من خواهي بود سپس ساير خلق‌الله برانگيخته مي‌گردند.
۲۰) امام رضا (ع):
انما امروا بالصوم لكى يعرفوا الم الجوع و العطش فيستدلوا على فقر الاخره.
مردم به انجام روزه امر شده اند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بيچارگى آخرت را بيابند.
۲۱) امام سجاد (ع):
فَتَنبُتُ اَجسادُ الخَلائِقِ كَما يَنبُتُ البَقلُ فَتَتَداني اَجزاؤُهُم الّتي صارَتْ تُراباً بَعضُها الي بَعضٍ بِقُدرَةِ العَزيزِ الحَميد.
در آن هنگام بدن‌هاي خلق‌الله همانند گياه که از زمين مي‌رويد (از خاك) روئيده مي‌شوند و اجزاي خاک‌شدة آنها به قدرت خداي حميد توانا با يکديگر آميخته شده به هم پيوند مي‌خورد.
۲۲) امام علی (ع):
إنَّ اعظَمَ الحَسَرَاتِ یَومَ القیامَةِ حَسرَةُ رَجُل کَسَبَ مالاً فی غَیرِ طاعَةِ اللهِ فوَرِثَهُ رَجُلٌ فانفَقَهُ فی طاعَةِ اللهِ سُبحانَهُ فَدَخَلَ بِهِ الجَنّة وَ دَخَلَ الاوَّلُ بِهِ النّار.َ
روز قیامت بزرگترین افسوس، افسوس مردی است که مالی را به ناروا گرد آورده به دوزخ رود و آن مال را برای کسی به ارث گذارد که در طاعت خداوند سبحان خرجش نموده به بهشت رود.
۲۳) امام سجاد (ع):
لَو دُفِنَ في قَبرٍ واحِدٍ اَلفُ مَيِّتٍ و صارَلُحوُمُهمَ وَ اَجسادُهم تُراباً مُخْتَلِطَةً… لَم يَخَتَلِطْ تُرابُ مَيِّتٍ بِمَيِّتٍ آخَر.
در يك قبر اگر هزار ميّت دفن گردد و گوشت و بدن آنها با يکديگر مخلوط شود (در روز حشر قيامت) تماماً از هم جدا گشته و خاک و بدن هيچ يک با خاک ديگري آميخته نخواهد گرديد.
۲۴) امام علی علیه السلام:
العاقل من غلب هواه و لم یبع آخرته بدنیاه
خردمند کسی است که بر هوس خود چیره گردد و آخرتش را به دنیا نفروشد.
۲۵) امام محمد باقر (ع):
يُحشَرُ النّاسُ عَلي نِيّاتِهِمِ يَوْمَ القِيامَةِ.
مردم در روز قيامت بر حسب نيّت‌ها و اهداف باطنيشان محشور مي‌گردند.
۲۶) امام موسی کاظم (ع):
لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ القِيامَةِ حَتّي يُسْأَلَ عَن اَرَبع: عَنْ عُمِرَهِ فيما أَفْناهُ وَ شَبابِهِ فيما أَبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أَيْنَ كَسَبَهُ وَ فيما أَنفَقَهُ؟ وَ عَنْ حُبِّنا اَهلَ البَيْتِ.
بنده در روز قيامت قدمي از قدم برنمي‌دارد تا از چهار چيز از او بازخواست شود: عمر خود را در چه راهي به پايان رسانده، جوانيش را در كجا سپري نموده، مالش را از چه راهي به دست آورده و در كجا به مصرف رسانده؟ و ديگر از ولايت و محبت ما اهل بيت است.
۲۷) امام صادق علیه السلام:
اعمل الیوم فی الدنیا بما ترجو به الفوز فی الآخرت
امروز در دنیا کاری انجام بده که بوسیلۀ آن به رستگاری در آخرت امید بری.
۲۸) امام زین العابدین (ع):
وَ ذلِكَ يَومٌ لاتُقالُ فيهِ عَثْرَةٌ ولاتُؤخَذُ مِن اَحَدٍ فِديَةٌ وَ لاتُقْبلُ مِن أَحَدٍ مَعذِرَةٌ ولالِأَحَدٍ فيه مُستَقبَلُ تَوبةٍ.
روزي است که ديگر هيچ‌گونه لغزشي قابل گذشت نيست، از هيچ‌کس تاوان و فديه و عذرخواهي پذيرفته نمي‌شود و احدي ديگر اميدي به (قبول) توبه‌اش نخواهد داشت.
۲۹) پيامبر صلى الله عليه و آله:
حب الدنیا و حب الله لایجتمعان فی قلب أبدا.
دنیا دوستی و خدادوستی هرگز در یک قلب جمع نمی شوند.
۳۰) پيامبر صلى الله عليه و آله:
كُلُّكُم يُكَلِّمُ رَبَّهُ يَومَ القيامَةِ لَيسَ بَينَهُ و بَينَهُ تَرجُمانُ.
همة شما در روز قيامت با پروردگار خود مستقيماً سخن مي‌گوئيد و ميان خود و خدا واسطه و ميانجي نخواهد بود.
۳۱) پيامبر صلى الله عليه و آله:
الدنیا سجن المؤمن و جنه الکافر
دنیا زندان مؤمن و بهشت کافر است
۳۲) پيامبر صلى الله عليه و آله:
وَالدّوابُّ وَالطّيرُ وَ كلُّ شَيءٍ… فَيَبلُغُ مِن عَدلِ اللهِ يؤمَئِذٍ أَنْ يأخُذَ لِلجَمّاءِ مِنَ القَرناءِ
روز قيامت خداوند همة آفريده‌ها را محشور مي‌کند: چهارپايان، جنبندگان، پرندگان و همه‌چيز… عدالت خدا در آن روز آنچنان است که داد حيوان بي‌شاخ را از حيوان شاخدار که آن را شاخ زده مي‌گيرد.
۳۳) امام باقر عليهالسلام:
. إنّ الدُّنيا عِندَ العُلَماء مِثلُ الظِّلِّ
دنيا، در نظر عالمان، به سان سايه است.
۳۴) امام زین العابدین (ع):
العَجَبُ كُلُّ العَجَبِ لِمَن عَمِلَ لِدارِ الفَناءِ ، وتَرَكَ دارَ البَقاءِ
شگفتا، بس شگفتا از آن كه براى سراى نيستى مىكوشد و بر سراى ماندگارى چشم مىپوشد!
۳۵) امام صادق عليهالسلام:
كانَ فيما وَعَظَ اللّهُ بِهِ عيسَى بنَ مَريَم عليهالسلام:
يا عيسى، لاتُشرِك بي شَيئا، وكُن مِنّي عَلى حَذَرٍ، ولا تَغتَرَّ بِالصِّحَّةِ ولاتُغَبِّط نَفسَكَ، فَإِنَّ الدُّنيا كَفَيءٍ زائِلٍ، وما أقبَلَ مِنها كَما أدبَرَ …
از جمله اندرزهاى خداوند به عيسى بن مريم عليهالسلام :
اى عيسى! چيزى را شريك من مگردان، از من برحذر باش و به تندرستى غرّه مشو و خويشتن را خوشبخت مپندار، زيرا دنيا همانند سايهاى ناپايدار است و آنچه از آن بيايد ، به مانند آن است كه رفته است…
۳۶) امام محمد باقر علیه السلام:
ما من انسان یطع فی عین مؤمن الا مات بشر میته و کان قمنا أن لایرجع إلی خیر
هیچ انسانی در پیش روی مؤمنی با او طعنه نمی زند، مگر اینکه به بدترین مرگها می میرد و سزاوار است که هرگز چنین کسی بسوی خیر و خوبی و سعادت باز نگردد.
۳۷) امام محمدباقر(ع):
اِنّ اَهلَ الجَنَّةِ يَحيَونَ فلايَموتونَ اَبداً… وَيَفرَحُونَ فَلايَحزَنُونَ اَبَداً… وَ يُكرَمُونَ فَلايُهانُون اَبَداً… يأَتيهُم التَّحيَّةُ وَ السَّلامْ مِنَ اللهِ اَبَدا.
بهشتيان هميشه زنده‌اند و هرگز نمي‌ميرند… هميشه شادان و هرگز محزون نمي‌شوند… آنها براي هميشه عزيز و گرامي داشته مي‌شوند و هرگز تحقير و خوار نمي‌گردند و سلام و تحيّت خداوند براي هميشه نثارشان باد.
۳۸) امام محمدباقر(ع):
وَ اللهِ لَنشفَعَنَّ في‌المُذْنِبينَ مِن شيعَتِنا حَتّي يَقولَ اَعداؤُنا… فَما لَنا مِن شافعينَ وَلا صديقٍ حميم!
به خدا قسم در آن روز گنهکاران شيعيانمان را شفاعت خواهيم کرد آنچنان که دشمنان ما خواهند گفت ما (چرا) نه شفاعت‌کننده‌اي داريم و نه دوست صميمي (که به داد ما برسدِ!)
۳۹) امام على عليهالسلام:
أينَ الَّذينَ مَلَكوا مِنَ الدُّنيا أقاصِيَها ؟
كجايند آنان كه تا دوردستهاى زمين، پادشاهى كردند؟!
۴۰) امام محمدباقر(ع):
اِنَّ اَهلَ النّارِ يَتعاوُون فيها كما يَتعاوَي الكِلابُ وَ الذّئابُ.
جهنميان از شدت درد و سوزش عذاب، همانند سگان و گرگان مرتّب زوزه مي‌کشند.
گردآوری شده از: مسجد هدایت، تبیان